قبل از اینکه به تفاوت بنزین سوپر و معمولی بپردازیم اول باید با مفهومی به نام عدد اکتان آشنا شویم. این عدد، شاخصی برای مقاومت انواع سوخت ها در مقابل گرما، فشار و شروع احتراق (بدون جرقه) است و هرچه عدد اکتان سوختی بیشتر باشد این سوخت در مقابل پدیده احتراق مقاوم تر است. این بدین معناست که پس از تزریق سوخت و قبل از جرقه شمع سوخت تا چه حد میتواند تحت فشار نسبت به احتراق خودبخود مقاومت کرده و متراکم شود. تراکم بیشتر باعث افزایش نیروی انفجار در سر پیستونها و در نتیجه کارایی بهتر و پر قدرتتر موتور میشود.
هنگام استخراج زنجیرههای کربن از نفت خام در پالایشگاه، این زنجیره ها با توجه تعداد اتم کربنشان نام گذاری می شوند. مانند متان با یک اتم کربن. هرچه تعداد این اتم ها کمتر باشد در مقابل تراکم مقومت کمتری دارند اما برای سوخت خودرو هپتان با هفت اتم کربن و اکتان با هشت اتم کربن حائز اهمیتاند. تفاوت انواع بنزین نیز در همین نسبت عدد اکتان به هپتان است. سوختهایی با اکتان پایین ضریب تراکم پایین تری دارند. اکتان بنزین معمولی ،۸۷ بنزین ویژه ۸۹، و بنزین سوپر۹۳ است. این بدین معناست که مثلا در بنزین سوپر نسبت اکتان به هپتان به ترتیب ۹۳ به ۷ است.
در اتومبیل ها یکی از عوامل تاثیر گذار در قدرت وگشتاور موتور نسبت تراکم موتور است. این درجه بندی برای اکتان سوختی که لازم است شما به خودرو بزنید، مشخص میشود. به همین دلیل برخی از خودروهای روز دنیا در ایران به دلیل کیفیت پایین سوخت با خطا و مشکل در عملکرد مواجه میشوند.
در گذشته برای جبران اکتان سوخت با اضافه کردن تترا اتیل سرب به بنزین باعث افزایش قابل توجه ضریب تراکم بنزین میشدند و به بنزین حاصل ازین ترکیب بنزین سرب گفته میشد. در حقیقت اکتان این بنزین افزایش نمییافت اما بنزین حاصله برای موتورهایی با نسبت تراکم بالا بسیار کاربردی بود. اما این روش مشکلات زیادی برای سلامتی انسان و محیط زیست ایجاد میکرد چرا که پس از سوختن این بنزین سرب آن آزاد شده و این ماده بسیار سمی وارد طبیعت میشد. همچنین این ماده باعث آسیب جدی به مبدل کاتالیست خودروها میشد. به همین دلیل تولید بنزین سرب ممنوع شد. با توجه به ممنوعیت این نوع بنزین قیمت بنزین در سرتاسر جهان افزایش یافت زیرا پالایشگاهها برای تولید بنزین مرغوب تر مجبور به استفاده از روشهای پر هزینهتری شدند. تنها وسیلهی نقلیهای که استفاده از این سوخت در آنها هنوز مجاز است برخی هواپیماها میباشند که اخیرا دانشمندان در حال توسعه سوختهای جایگزین برای آنها هستند.